“Müslüman Yılbaşı Kutlamaz” Diye Bağıran Dayı! Gel Bi Konuşalım…

Her sene Aralık sonu geldi mi aynı yaygara: “Müslüman Noel kutlamaz! Hristiyan bayramına özenmeyin!”

Tamam kardeşim, sakin ol. Zaten 31 Aralık gecesi kimse “İsa Peygamber doğdu” diye ayin yapmıyor. Millet “Takvim değişti, yeni yıl geldi, inşallah bu yıl güzel geçer” diye stres atıyor. Olayın dinle imanla alakası yok, takvimle alakası var.

Ama madem konuyu dine, imana getirdiniz; gelin şu “Peygamber Doğum Günü” meselesini bi’ konuşalım. Hem de kıvırmadan, dosdoğru!

Hristiyana “Tu-Kaka”, Bize Gelince “Mübarek”

Şimdi sen diyorsun ki: “Bu Hristiyanlar sapıttı. Tuttular Hz. İsa’nın doğum gününü bayram yaptılar (Noel), peygamberi ilahlaştırdılar.”

Doğru diyorsun, Kuran da buna kızıyor zaten.

E peki güzel abim, sen Rebiülevvel ayının 12. gecesi (Mevlid Kandili) ne yapıyorsun? Camileri süsleyip, ilahiler okuyup, Hz. Muhammed’in doğum gününü kutlamıyor musun?

Elin Hristiyanı peygamberinin doğum gününü kutlayınca “Gavur İcadı” oluyor da, sen kendi peygamberinin doğum gününü kutlayınca neden “Büyük Sevap” oluyor? İkisi de “Peygamber Doğum Günü” değil mi?

Bu ne çifte standarttır? Bu ne samimiyetsizliktir?

Elçi mi Önemli, Getirdiği Mesaj mı?

Bak olayı en basit haliyle anlatalım:

Devletin en yetkili makamından sana bir Elçi gelse… Elinde senin hayatını, ahiretini kurtaracak çok önemli bir ferman/mesaj olsa ne yaparsın?

O mesajı alıp, “Rabbim benden ne istiyor, ne yapmam lazım?” diye satır satır okur musun? Yoksa mesajı kenara fırlatıp, “Ooo Elçim, canım Elçim! Bugün senin doğum gününmüş, gel sana övgüler dizelim, seni baş tacı edelim” deyip mesajı okumadan rafa mı kaldırırsın?

Biz bugün maalesef ikincisini yapıyoruz. Allah’ın gönderdiği mesajı (Kuran’ı) okumuyoruz, anlamıyoruz, hayatımıza sokmuyoruz; ama o mesajı getiren Elçi’nin (Peygamberin) doğum gününü kutluyoruz, kandil simidi dağıtıyoruz, “Görevi tamamladık” sanıyoruz.

Elçi, “Beni Değil Mesajı Yüceltin” Dedi

Allah Kuran’da elçileri yarıştırmayın diyor. Hristiyanların hatası, Elçi’yi (İsa’yı) aşırı yüceltip mesajı (Tevhid’i) bozmalarıydı.

Bizimkiler de “Aman biz de geri kalmayalım” deyip; Elçi’nin getirdiği Kuran’ı duvara asıp, Elçi’nin kendisine methiyeler düzerek aynı hataya düşüyor.

Son Söz: Önce Samimiyet!

Yılbaşında evinde çekirdek çitleyip tombala oynayana “Cehennemlik” muamelesi yapmadan önce, dönüp bir aynaya bakacağız.

Hristiyanın Noel’ine (Doğum Gününe) laf ediyorsan, kendi uydurduğun Mevlid Kandili’ne (Doğum Gününe) de laf edeceksin. Yok eğer “Ben kutlarım” diyorsan, milletin eğlencesine karışmayacaksın.

Din şekilcilik değil, samimiyet işidir. Getirdiği mesajı (Kuran’ı) okumayanlar, Elçi’nin doğum gününü kutlasa ne olur, kutlamasa ne olur?

EK BİLGİ: İlk olarak II. Selim döneminde kutlanmaya başlanmış maksat camilerden uzaklaşan vatandaşı çekmekmiş.