Cüzdanı Şişik, Kalbi Deşik Olanlar: Hümeze Suresi

Hayırlı Cumalar güzel insanlar!

Hatırlarsanız geçen Cuma Maun Suresi‘ni konuşmuştuk. Hani şu “yardıma engel olanlar” meselesi. Aslında o surenin ciğerinde çok derin bir “kamu hakkı, yetim malı, emanete ihanet” mesajı da var. Yani yardımın yolda “kaybolması”, kolilerin adres şaşırması durumları… Ama şimdi o “kamu malı” ve “hortum” kısmının detayına girersek yazı uzar, mevzu derinleşir, malum havalar da soğuk, cereyanda kalmayalım… Biz o kısmı “arif olanın irfanına” havale edip, işin güvenli şeridinden, bireysel ahlak kısmından devam edelim.

Madem geçen hafta “vermeyenleri” konuştuk, bu hafta da o varlığın verdiği şımarıklıkla milleti ezenleri, yani Hümeze Suresi‘ni masaya yatıralım.

Nedir bu Hümeze?

Böyle sözlük parçalamadan, en halk diliyle anlatayım. Hümeze; arkadan iş çeviren, kaş göz işaretiyle adam harcayan, fısır fısır dedikodu yapıp insanların itibarını kemiren tiplerdir. Lümeze ise; bunun daha beteri, insanların yüzüne karşı “Sen de kimsin be fakir!” bakışı atan, kusur arayan, lakap takan zorbalardır.

Bugün sağınıza solunuza bakın. Sosyal medyada sahte hesap arkasına saklanıp namuslu insanlara iftira atan “klavye delikanlıları” var ya? İşte onlar günümüzün Hümezeleridir. Plazalarda, iş yerlerinde veya mahallede, altındaki arabasına, koltuğuna güvenip insanları azarlayan, milleti küçük görenler var ya? Onlar da Lümezelerdir.

Rabbimiz bu surede diyor ki: “Veyl olsun onlara!” Yani, “Yazıklar olsun, halleri yaman olacak!”

“Parayı Saydı da Saydı…”

Surenin devamında diyor ki: “O ki malı topladı ve onu tekrar tekrar saydı.”

Buradaki olay zengin olmak değil dostlar. İslam zenginliğe düşman değildir; İslam, paranın “putlaştırılmasına” düşmandır. Buradaki olay; parayı sayarken kendini kaybetmek. “Saydı” derken, hani o para sayma makinesi gibi… Sürekli “Ne kadarım var, ne kadar gücüm var?” diye hesap yapan, güç zehirlenmesi yaşayan kafa bu.

Ve ne zannediyor biliyor musunuz? “Malı onu ebedi yaşatacak sanır.” Yani sanıyor ki, banka hesabı kabarık olunca ölüm ona uğramayacak. Sanıyor ki o koltuk altından hiç gitmeyecek. “Bana bir şey olmaz, arkam sağlam” diyor. Ama ayet diyor ki: “Yok öyle bir dünya!”

Hutame: Kırdığın Yerden Kırılacaksın!

Gelelim final sahnesine… Allah bu tipler için “Onları Hutame‘ye atacağız” diyor.

Hocalarımız genelde buna “kızgın ateş” der geçer ama işin aslı çok daha ürkütücü ve ince bir mesaj taşıyor. Arapça’da bu kelimenin kökü; “kuru bir şeyi çatır çutur kırmak, ezip un ufak etmek” demektir.

Yani Allah (c.c.) diyor ki: “Ey kibirli insan! Sen dünyada dilinle, paranla, makamınla garibanın kalbini nasıl kırıp un ufak ettiysen, o insanı nasıl ezip ‘böcek’ muamelesi yaptıysan, ahirette de cezan aynısı olacak: Kırılıp ufalanacaksın!“

Ve çok ilginç bir detay daha var. Kur’an’da cehennem ateşi genelde derileri yakar diye anlatılır. Ama Hümeze Suresi’nde “O ateş kalplerin ta içine işler, tırmanır” diyor.

Neden kalp? Çünkü o kalp, dünyadayken kibirle, parayla, hırsla kaskatı kesilmişti. Çünkü o kalp, insanları aşağılama merkeziydi. Suç merkezdeydi, ceza da merkeze (kalbe) iniyor.

Sözün Özü

Azizim; kefenin cebi, makamın ebedi olanı, paranın da kabire gireni görülmemiştir. Maun’da “hakkı yemekten”, Hümeze’de “insanı ezmekten” Allah’a sığınalım. Ne ekersek onu biçeceğiz; kırmayalım ki, kırılmayalım.

Cumamız mübarek, vicdanımız diri olsun.

Bunu neden yapıyorum. Bir okuyucumuz “elinizde böyle bir imkan var haber sitesinden bahsediyor bunun kefaretini dini bilgiler içeren yazılarla ödeyebilirsiniz” demiş lakin o diyanetten talep etmemi söylemiş ben de dedim ki; ben adam değil miyim ben anlatırım, en azından kendi yazdığımdan sorumlu olurum. Korkum, burada muhatap Allah ya din onun dini, yanılttığından da sorumlu tutuyor en azından kendi anladığımdan, anlattığımdan hesaba çekileyim.

2013 yılında başladı benim bu merakım hani bir şeyler ters gittiğinde sistemi sorgularsın ya, öyle… ve ne öğrendim Rab diyor ki: iyilik benden kötülük kendi nefsindendir. Dediğim gibi:

Cumamız mübarek olsun!